Op 1 juli treedt de Meldcode huiselijk geweld en kindermishandeling in. En dat betekent dat alle beroepskrachten in de jeugdzorg, gezondheidszorg, onderwijs, kinderopvang, maatschappelijke ondersteuning en justitie vanaf dat moment verplicht zijn deze meldcode te gebruiken bij signalen van geweld. De Meldcode is een onderdeel van de wet Verplichte meldcode huiselijk geweld en kindermishandeling.
Elke organisatie een eigen meldcode
Een meldcode beschrijft in vijf stappen wat bijvoorbeeld een huisarts, leerkracht, verpleegkundige, begeleider in de kinderopvang of hulpverlener moet doen bij vermoedens van geweld. Organisaties en zelfstandige beroepsbeoefenaren stellen een eigen meldcode op, gebaseerd op de vijf stappen:
Stap 1: in kaart brengen van signalen
Stap 2: overleggen met een collega en eventueel raadplegen van
het Advies- en Meldpunt Kindermishandeling (AMK) of het
Steunpunt Huiselijk Geweld (SHG)
Stap 3: gesprek met de cliënt
Stap 4: wegen van het geweld of de kindermishandeling
Stap 5: beslissen: hulp organiseren of melden
Geen meldplicht
Een verplichte meldcode is iets anders dan een meldplicht. Bij een meldplicht moet de professional zijn vermoeden van geweld melden bij andere instanties. Die verplichting bestaat niet bij een meldcode. De beslissing om vermoedens van huiselijk geweld wel of niet te melden, neemt de professional. Het stappenplan van de meldcode kan bij deze afweging houvast bieden.
Bron: www.rijksoverheid.nl